I stało się potem, że się rozniemógł syn onej niewiasty, pani domu onego, a była niemoc jego bardzo ciężka, tak, że w nim tchu nie zostało.

A wszyscy płakali i żałowali jej. Lecz On rzekł: «Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi». 

 I wyśmiewali Go, wiedząc, że umarła. 

 Kiedy Jeszu tam przybył, zastał Łazarza już do czterech dni spoczywającego w grobie.