Beth-el
1 Księga Królewska 12:28-32
28
Przetoż naradziwszy się król, uczynił dwóch cielców złotych, i mówił do ludu: Dosycieście się nachodzili do Jeruzalemu; oto bogowie twoi, o Izraelu, którzy cię wywiedli z ziemi Egipskiej.
29
I postawił jednego w Betel, a drugiego postawił w Dan.
30
I było to pobudką do grzechu, bo chadzał lud do jednego z tych bogów aż do Dan,
31
Uczynił też dom na wyżynach, i postanowił kapłany niektóre z pospólstwa, którzy nie byli z synów Lewiego.
32
Nadto ustanowił Jeroboam święto uroczyste miesiąca ósmego, piętnastego dnia tegoż miesiąca, nakształt święta, które obchodzono w Judzie, i ofiarował na ołtarzu. Toż uczynił w Betel, ofiarując cielcom, które był uczynił; postanowił też kapłany w Betel na wyżynach, które był poczynił.
Księga Ozeasza 4:15
Pójdę, wrócę się do miejsca mego, aż się winnymi dadzą a szukać będę oblicza mojego.
Księga Ozeasza 10:5
Nie wrócić się do ziemi Egipskiej: ale Assur będzie królem jego, przeto że się nie chcieli nawrócić do mnie.
Księga Ozeasza 10:15
Księga Amosa 3:14
Bo dnia onego, którego Izraela nawiedzę dla przestępstwa jego, nawiedzę też ołtarze w Betel, i odcięte będą rogi ołtarza, tak, że na ziemię upadną;
Księga Amosa 4:4
Idźcież do Betel a bądzcie tułaczami w Galgal; rozmnóżcie przestępstwa, a przynoście na każdy poranek ofiary wasze, i trzeciego roku dziesięciny wasze;
Księga Amosa 5:5
A nie szukajcie Betela, ani chodźcie do Galgal, i do Beerseby nie udawajcie się,;bo Galgal w niewolę zawiedzione będzie, a Betel się wniwecz obróci.
Księga Amosa 7:13
Ale w Betelu więcej nie prorokuj; bo to jest świątnica królewska, i dom królewski.
little children
Księga Joba 19:18
I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.
Księga Joba 30:1
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
Księga Joba 30:8-31
8
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
9
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
10
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
11
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
12
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
13
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
14
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
15
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
16
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
17
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
18
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
19
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
20
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
21
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
22
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię naó, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
23
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
24
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
25
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
26
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
27
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
28
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słoóca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
29
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
30
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
31
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
Księga Przysłów 20:11
Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Księga Przysłów 22:6
 Trenuj [ćwicz] dziecko we właściwej [usta] drodze i kiedy (będzie) stary nie zejdzie z niej.
Księga Przysłów 22:15
 Głupstwo [głupota] przywiązana wewnątrz [w sercu, umyśle] chłopca [dziecka], rózga karności [skorygowania] odsunie (je) dalej.
Księga Eklezjasty 11:10
A tak oddal gniew od serca twego, i odrzuć złość od ciała twego, gdyż dziecióstwo i młodość są marnością.
Księga Izajasza 1:4
Biada narodowi grzesznemu, ludowi obciążonemu nieprawością, nasieniu złośliwych; synom skażonym! Opuścili Pana, do gniewu pobudzili świętego Izraelskiego, odwrócili się nazad.
Księga Izajasza 3:5
I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.
Księga Jeremiasza 7:18
Synowie zbierają drwa, a ojcowie rozniecają ogieó, a żony ich rozczyniają ciasto, aby czyniły placki królowej niebieskiej, i sprawowały mokre ofiary bogom cudzym, aby mię do gniewu pobudzali.
mocked
Księga Rodzaju 21:9
Potem ujrzała Sara syna Hagary, Egipczanki, przeszydzającego, którego urodziła Abrahamowi;
2 Księga Kronik 36:16
Księga Joba 30:1
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
Księga Joba 30:8
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
Księga Joba 30:9
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
Księga Psalmów 35:15
Lecz oni, gdym ja chorował, weselili się, i zbierali się; zbierali się przeciwko mnie, jakoby byli dla mnie utrapieni, czegom ja nie spostrzegł; szczypali mię, a nie milczeli.
Księga Izajasza 57:3
Ale wy sami przystąpcie, synowie czarownicy, nasienie cudzołożnika i wszetecznicy!
Księga Izajasza 57:4
Nad kimże się cieszycie? przeciwko komuż rozdzieracie gębę, i wywieszacie język? Izali nie jesteście synowie nierządu, nasienie kłamliwe?
List do Galatów 4:29
Ale jako na on czas ten, który się był urodził według ciała, prześladował tego, który się był urodził według ducha, tak się dzieje i teraz.
List do Hebrajczyków 11:36
Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nadto i związek i więzienia.
Go up
2 Księga Królewska 2:11
I stało się, gdy oni przecię szli rozmawiając, oto wóz ognisty, i konie ogniste rozłączyły obydwóch. I wstąpił Elijasz w wichrze do nieba.
Ewangelia wg św. Mateusza 27:29-31
29
Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: «Witaj, Królu Judejski!»
30
Przy tym pluli na Niego, brali trzcinę i bili Go po głowie. 
31
A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. 
Ewangelia wg św. Mateusza 27:40-43
40
mówiąc: «Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz, wybaw sam siebie; jeśli jesteś Synem Bożym, zejdź z krzyża!» 
41
 Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali: 
42
«Innych wybawiał, siebie nie może wybawić. Jest królem Iszraela: niechże teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego.
43
Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: "Jestem Synem Bożym"».