To morze stało na dwunastu wołach; trzy patrzały na północy, a trzy patrzały ku zachodowi, a trzy patrzały ku południowi, a trzy patrzały ku wschodowi; a morze stało na nich z wierzchu, a wszystkie zady ich były pod morzem.

I postawił one Cherubiny w pośrodku domu wnętrznego, i rozciągnęli skrzydła Cherubinowie, tak iż się dotykało skrzydło jednego jednej ściany, a skrzydło Cheruba drugiego dotykało się drugiej ściany, a skrzydła ich w pośród domu dotykały się siebie wespołek.

A podobieóstwo twarzy ich takie: Z przodku twarz ludzka a twarz lwia po prawej stronie każdego z nich, a twarz wołowa po lewej stronie wszystkich czworga, także twarz orlą z tyłu miało wszystko czworo z nich:

A każde zwierzę miało cztery twarze; twarz pierwsza była twarz Cherubinowa, druga twarz była twarz człowiecza, trzecia była twarz lwia, a czwarta była twarz orla.

Która robota była uczyniona z Cherubinami, i z palmami, a każda palma była między Cherubinem a Cherubinem, a każdy Cherubin miał dwie twarze;

Minowicie twarz ludzka była naprzeciwko palmy z jednej strony, a twarz lwięca naprzeciwko palmy z drugiej strony; tak uczyniono po wszystkim domu wszędy w około.

Przed tronem - niby szklane morze podobne do kryształu, a w środku tronu i dokoła tronu cztery zwierzęta(żywe istoty) pełne oczu z przodu i z tyłu: 

Zwierzę pierwsze podobne do lwa, Zwierzę drugie podobne do wołu, Zwierzę trzecie mające twarz jak gdyby ludzką i Zwierzę czwarte podobne do orła w locie. 

I mówi do mnie jeden ze Starszych: «Przestań płakać: Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci». 

 A tak wygnał człowieka [Adama]; i postawił na wschód słońca ogrodu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa życia.

I uczynisz dwa Cheruby złote: z ciągnionego złota uczynisz je na obu koócach ubłagalni.

Urobił i dwa Cheruby złote, z ciągnionego złota urobił je na obu koócach ubłagalni.

A nad skrzynią byli Cherubinowie chwały, którzy zacieniali ubłagalnię, o których rzeczach teraz nie potrzeba mówić o każdej z osobna.

sami jak żywe kamienie wbudowani jesteście (w) dom tchnienia [duchowy], kapłaństwo święte, (by) przynosić tchnienia [duchowe] ofiary, przyjemne Bogu przez Jeszu Pomazańca.