Na ten czas nie było króla w Edomskiej ziemi; tylko starosta był miasto króla.

A synowie Jawanowi: Elisa, i Tarsis, Cytym, i Dodanim.

Albowiem okręty królewskie chodziły na morze z sługami Hiramowymi; raz we trzy lata wracały się też okręty z morza, przynosząc złoto, i srebro, kości słoniowe, i koczkodany, i pawie.

Strach ich tam ogarnął i boleść, jako niewiastę rodzącą.

Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.

I na wszystkie okręty morskie, i na wszystkie malowania rozkoszne.

Brzemię Tyru. Jęknijcie, okręty Tarszisz, bo wasza przystań [warowna] zniszczona. Gdy z kraju Kittim wracały, odebrały tę wieść. 

Przeprawcie się przez morze, kwilcie obywatele wyspy!

Nawróć się do ziemi swej, jako rzeka, o córko morska; niemaszci tam więcej pasa.

Na mięć zaiste wyspy oczekują, i okręty morskie zdawna, aby przywiedli synów twoich z daleka, także srebro swoje z sobą, i złoto swoje imieniowi Pana, Boga twego, i Świętego Izraelskiego; bo cię uwielbi.

I położę na nich znak, a poślę z tych, którzy zachowani będą, do narodów przy morzu do Pul i Lud, którzy ciągną łuk do Tubala, i do Jawanu, na wyspy dalekie, które nic o mnie nie słyszały, i nie widziały chwały mojej; i będą opowiadały chwałę moję między narodami.

Zamorscy kupcy twoi dla wielkości wszelakich dostatków, srebrem, żelazem, cyną i ołowiem kupczyli na jarmarkach twoich.

Ale Jonasz wstał, aby uciekł do Tarsu od oblicza Paóskiego; a przyszedłszy do Joppen, znalazł okręt, który miał iść do Tarsu, a zapłaciwszy od niego wstąpił naó, aby płynął z nimi do Tarsu od oblicza Paóskiego.

Uczynił także król stolicę wielką z kości słoniowej, i powlókł ją szczerem złotem.

I uderzę dom zimy o dom lata, a zginą domy z kości słoniowych, a domy zacne koniec wezmą, mówi Pan.

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?