I zasię: Ja w nim ufać będę; a zasię: Oto ja i dzieci, które mi dał Bóg.

Po tem wszystkiem stało się słowo Paóskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce.

Wiele ich mówią o duszy mojej: Niemać ten ratunku od Boga. Sela.

A niechaj się rozweselą wszyscy, co ufają w tobie; na wieki niech wykrzykują, gdyż ich ty szczycić będziesz, i rozradują się w tobie, którzy miłują imię twoje.

Pan jest mocą moją i tarczą moją, w nim, nadzieję ma serce moje, a jestem poratowany; przetoż się rozweseliło serce moje, a pieśnią moją chwalić go będę.

O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela.

 Albowiem lepszy (jest) dzień w zagrodzie [dziedziniec] Twojej, niż (gdzie indziej) tysiąc. Wolę stać w progu domu Boga mojego, niż mieszkać w namiotach [domach] zła [niegodziwości].

Izraelu! ufaj w Panu; bo on jest pomocnikiem ich i tarczą ich.

Którzy się boicie Pana, ufajcie w Panu; on jest pomocnikiem i tarczą ich.

Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

Tedy się modliła Anna, i rzekła: Rozweseliło się serce moje w Panu, wywyższon jest róg mój w Panu, rozszerzyły się usta moje przeciw nieprzyjaciołom moim; albowiemem się rozradowała w zbawieniu twojem.

i róg zbawienia nam podniósł w domu sługi swego, Dawida:

On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazaócem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.

Od koóca ziemi wołam do ciebie w zatrwożeniu serca mego; wprowadź mię na skałę, która jest wywyżą nad mię.

Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

Imię Paóskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.

Haóbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!

Bo mię skryje w dzieó zły w przybytku swoim; zachowa mię w skrytości namiotu swego, a na skale wywyższy mię.

Tyś jest ucieczką moją; od uciśnienia zachowasz mię, i piosnkami radosnego wybawienia uraczysz mię. Sela.

(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego, na Alamot pieśń.)

 Huczą narody, poruszone królestwa. Wydał głos swój (i) rozpłynęła się ziemia.

 Odpuście, uczcie (się), ponieważ Ja (jestem) Bogami [Bogiem]. Będę wywyższony (między) narodami, będę wywyższony na ziemi. 

Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą.

Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.

Gdy bywa ściśniony duch mój we mnie, ty znasz ścieszkę moję; na drodze, którą chodzę, ukryli na mię sidło.

Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;

Albowiem tak mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski: Oto Ja sprawię, iż ustanie na tem miejscu przed oczyma waszemi, i za dni waszych głos wesela, i głos radości, głos oblubieóca, i głos oblubienicy.

Oto Bóg zbawienie moje, ufać będę, a nie ulęknę się; albowiem Pan, Bóg mój, jest mocą moją, i pieśnią moją, i zbawieniem mojem.

Oznajmujcież a przywiedźcie innych, a niech pospołu w radę wnijdą, a ukażą, kto to od dawnego czasu przepowiedział? kto od onego czasu oznajmił? Izali nie Ja Pan? Boć niemasz żadnego innego Boga oprócz mnie. Niemasz Boga sprawiedliwego, i zbawiciela innego oprócz mnie.

 i raduje się Tchnienie moje w Bogu, moim Zbawcy. 

że nas zbawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nienawidzą nas; 

Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga,

Którego wylał na nas obficie przez Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego,

Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.

Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.

O Boże! powstali hardzi przeciwko mnie, a rota okrutników szukała duszy mojej, ci, którzy cię przed oczyma nie mają.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.

Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.