Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.

Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.

Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje.

Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię.

Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy.

Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.

Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Paóską w ziemi żyjących.

Jam był rzekł w zatrwożeniu mojem: Wszelki człowiek kłamca.

Kielich obfitego zbawienia wezmę, a imienia Paóskiego wzywać będę,

Droga jest przed oczyma Paóskiemi śmierć świętych jego.

Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Paóskiego wzywać będę.

W przysionkach domu Paóskiego, w pośrodku ciebie, Jeruzalemie! Halleluja.

Zaśpiewał tedy Mojżesz i synowie Izraelscy tę pieśó Panu, a rzekli mówiąc: Śpiewać będę Panu, iż wielmożnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił w morze.

I śpiewała Debora i Barak, syn Abinoemów, dnia onego, mówiąc:

Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)

Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

I rzeczesz dnia onego: Wysławiać cię będę, Panie! przeto, że będąc rozgniewany na mię, odwróciłeś zapalczywość gniewu twego, a ucieszyłeś mię.

I będziecie z radością czerpać wody ze zdrojów tegoż zbawienia.

Śpiewajcie Panu, albowiem wielkie rzeczy uczynił; niech to będzie wiadomo po wszystkiej ziemi.

 On to wybawił nas od tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci i będzie wybawiał. Tak, mamy nadzieję w Nim, że nadal będzie nas wybawiał

A wyrwie mię Pan z każdego uczynku złego i zachowa do królestwa swego niebieskiego; któremu chwała na wieki wieków. Amen.

 Po nich zobaczyłem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich plemion [ras], ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem [Jagnięciem]. Odziani są w (długie) białe szaty, a w ręku ich palmy. 

 A wszyscy Posłowie [aniołowie] stanęli wokół Tronu i Starszych, i czworga Zwierząt [żywych Istot], i padli przed Tronem na oblicza [twarze] swoje, i pokłonili (się) Bogu,

 A powiedział jeden ze starszych słowami (do) mnie: "Ci ubrani (w długie) białe szaty, kim są i skąd przyszli?" 

 Dlatego są przed tronem Boga i służą [czczą] Mu w dzień i w nocy w Jego świątyni. A Zasiadający na tronie zamieszka nad [na] nimi. 

 ponieważ Baranek [jagnię], który w tronie, popasie ich i poprowadzi nad [do] życia źródeł wód i zetrze Bóg wszelką łzę z oczu ich". 

Jako mówi przypowieść starodawna: Od niezbożnych wynijdzie niezbożność; przetoż ręka moja nie będzie na tobie.

A mężowie ci dobrzy nam byli bardzo, i nie przykrzyli się nam; nic nam nie zginęło po wszystkie dni, pókiśmy z nimi chodzili, będąc na polu;

I stało się w one dni, że zebrali Filistynowie wojska swe na wojnę, aby walczyli z Izraelem. Tedy Achis rzekł do Dawida: Wiedz wiedząc, iż ze mną pociągniesz na wojnę, ty i mężowie twoi.