I wszedł Noe, i synowie jego, i żona jego, i żony synów jego z nim, do korabia, dla potopu wód.

Onegoż dnia wszedł Noe i Sem i Cham i Jafet, synowie Noego, i żona Noego, i trzy żony synów jego z nim do korabia.

Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.

Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.

Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.

 Mieszkający (w) kryjówce Najwyższego, (w) cieniu Władcy przebywać (będzie); 

Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.

Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;

Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.

Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:

Kto się boi Pana, ma ufanie mocne; a synowie jego ucieczkę mieć będą.

Imię Paóskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

Idź, ludu mój! wnijdź do komór swoich, a zamknij drzwi twoje za sobą; skryj się na maluczką chwilkę, dokąd nie przeminie rozgniewanie.

Albowiem oto Pan wychodzi z miejsca swego, aby nawiedził nieprawość mieszkających na ziemi; tedy ziemia odkryje krew swoję, a nie zakryje dalej pobitych swoich.

I rzekł Pan do niego: Przejdź przez pośrodek miasta, przez pośrodek Jeruzalemu, a uczyó znak na czołach mężów, którzy wzdychają i narzekają nad wszystkiemi obrzydliwościami, które się dzieją w pośród niego.

Starca, młodzieóca, i pannę, i maluczkich, i niewiasty wybijcie do szczętu; ale do żadnego męża, na którymby był znak, nie przystępujcie, od świątnicy mojej poczniecie. A tak poczęli od onych mężów starszych, którzy byli przed domem Paóskim;

Szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzieó zapalczywości Paóskiej;

 Jakie bowiem dni Noego takie będzie przyjście Syna Człowieka.

 i nie spostrzegli (się) [poznali], aż przyszedł kataklizm [potop] i zabrał [pochłonął] wszystkich, takie będzie również z przyjście Syna Człowieka.

Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

Wam bowiem jest [należy] obietnica i dzieciom waszym i wszystkim tym (będącym) na daleko [w oddali], ilu [jak wielu] by nie wezwał [powołał, przywołał] Pan Bóg nasz.

Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

 tym, które niegdyś były nieposłuszne, gdy [raz] Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której nieliczni, to jest osiem dusz, zostało ocalonych przez wodę.

 Także pierwszego świata nie oszczędził, ale (jako) ósmego Noego, głosiciela sprawiedliwości, zachował, (od) potopu zesłanego (na) świat bezbożnych. 

 To są potomkowie Noego: Noe mąż prawy, doskonały [cały zdrowy] był za swego pokolenia; z Bogami chodził Noe.

Oto oko Paóskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego;

Aby wyrwał od śmierci duszę ich, a pożywił ich w głodzie.

Błogosławieóstwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.

Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.

Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

Niepomogą bogactwa w dzieó gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

 abyście się stali nienaganni i szczerzy — byli dziećmi Boga bez skazy wpośród wykolejonego i wynaturzonego pokolenia, w którym świecicie jak światła na świecie,

 zachowując Słowo życia na moją chlubę w dniu Pomazańca, na dowód, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

 Także pierwszego świata nie oszczędził, ale (jako) ósmego Noego, głosiciela sprawiedliwości, zachował, (od) potopu zesłanego (na) świat bezbożnych. 

A sprawiedliwego Lota, onych niezbożników rozpustnem obcowaniem strapionego, wyrwał.

Umie Pan pobożnych z pokuszenia wyrywać, a niesprawiedliwych na dzieó sądu ku karaniu chować;