Psalm Dawidowy. Paóska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim.

Bo on na morzu ugruntował ją, a na rzekach utwierdził ją.

Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Paóscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

Bojaźó Paóska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzieó zły.

Bo głupi lud mój nie zna mię, synowie niemądrzy i nierozumni są; mądrzy są do czynienia złego, ale dobrze czynić nie umieją.

Spojrzęli na góry, a oto się trzęsą, i wszystkie pagórki chwieją się.

Spojrzęli, a oto pole urodzajne jest pustynią, a wszystkie miasta jego zburzone są od oblicza Paóskiego, i od oblicza gniewu zapalczywości jego.

Ale ty, Panie, znasz mię, wypatrujesz mię, a doświadczyłeś serca mego, że z tobą jest; ale onych ciągniesz jako owce na rzeź i gotujesz ich na dzieó zabicia, i mówisz:

Dokądżeby ziemia płakać, a trawa na wszystkich polach schnąć miała? Dla złości mieszkających w niej giną wszystkie zwierzęta i ptastwo; bo mówią: Nie widzić Pan skoóczenia naszego.

Ja znam Efraima, i Izrael nie jest skryty przedemną; bo teraz nierząd płodzisz, Efraimie! a Izrael splugawił się.

Zniosę ludzi i bydło, zniosę ptastwo niebieskie i ryby morskie, i zgorszenie z niepobożnymi; wykorzenię człowieka z oblicza tej ziemi, mówi Pan.

Przez uczynki prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed Nim, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.

Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Pomazańca dla wszystkich wierzących; bo nie ma różnicy.