I rzekł Bogowie: Niech rozmnożą wody roje duszy żywej; a ptactwo niech lata nad ziemią, pod rozpostarciem [firmamentem] niebios.

 Błogosławił im tedy Bogowie, mówiąc: Rozradzajcie się, i rozmnażajcie się, a napełniajcie wody morskie; i ptactwo niech się rozmnaża na ziemi.

 Rzekł też Bogowie: Niech wyda ziemia duszę żywą według rodzaju swego; bydło i płazy, i zwierz ziemski, według rodzaju swego; i stało się tak.

Widzi niebo otwarte i jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami [początkami] opadającego ku ziemi. 

Były w nim wszelkie zwierzęta czworonożne, płazy naziemne i ptaki powietrzne. 

 I błogosławił im Bogowie, i rzekł do nich Bogowie: Rozradzajcie się, i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię; i czyńcie ją sobie poddaną; i panujcie nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebios, i nad wszelkim zwierzem, który się rusza na ziemi.

A gdy stworzył Pan Bóg z ziemi wszelki zwierz polny, i wszelkie ptactwo niebieskie, tedy je przywiódł do Adama, aby obaczył jakoby je nazwać miał; a jakoby nazwał Adam każdą duszę żywiącą, tak aby było imię jej.

Z zwierząt też czystych, i z zwierząt, które nie były czyste, i z ptastwa, i ze wszystkiego, co się płaza po ziemi;

I stało się po siedmiu dniach, iż wody potopu przyszły na ziemię.

I padał deszcz na ziemię, czterdzieści dni i czterdzieści nocy.

Oni, i wszelki zwierz według rodzaju swego, i wszelkie bydlę według rodzaju swego, i wszelka gadzina płazająca się po ziemi, według rodzaju swego, i wszystko latające według rodzaju swego, i wszelki ptak, i wszelka rzecz skrzydlasta.

A które weszły, samiec i samica z każdego ciała weszły, jako mu Bóg rozkazał. I zamknął Pan za nim.

A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie.