I miał stada owiec, i stada wołów, i czeladzi dosyć; przetoż mu zajrzeli Filistyóczycy.

I rzekł Abimelech do Izaaka: Odejdź od nas, albowiemeś daleko możniejszy niż my.

Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Paóskiemu:

Bom widział, że wszelaka praca i każde dzieło dobre jest ku zazdrosci jednych drugim. I toć jest marność i utrapienie ducha.

I ustanie nienawiść Efraimowa, a nieprzyjaciele Judowi wykorzenieni będą. Efraim nie będzie nienawidził Judy, a Juda nie będzie trapił Efraima;

Panie! choć wywyższona jest ręka twoja, przecię tego nie widzą; ujrząć, ale pohaóbieni będą, zajrząc ludowi twemu; nadto i ogieó tych nieprzyjaciół twoich pożre.

Wiedział bowiem, że przez zawiść Go wydali.

Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść.

Patriarchowie sprzedali Józefa do Egiptu, przez zazdrość, ale Bóg był z nim.

 Gdy Judejczycy zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. 

 zawiści, pijaństwa, hulanki i podobne tym, które omówiłem, jak też wyjaśniłem, że to czyniący królestwa Bożego nie odziedziczą.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

Jeśli jednak macie gorzką zawiść i podjudzanie w sercu waszym, nie chlubcie się i (nie) kłamcie przeciwko prawdzie.

 Gdzie bowiem wrzenie [emocjonalne pobudzenie przypominające gotującą się wodę] i samolubne_podjudzanie [działanie dla własnego zysku, niezależnie od niezgody, którą powoduje] tam przewrót [zamieszanie, nieporządek, rewolucja, prawie anarchia] i wszelkie faulujące [niegodziwe, złe] działanie [czyn, sprawa]. 

 Albo uważacie, że (na) próżno Pismo mówi dla zazdrości: pożąda duch, który w nas mieszka?

I rzekł do niego: Wnijdź błogosławiony Paóski; przecz byś stał na dworze, jużem ja nagotował dom, i miejsce wielbłądom?

Aż dotąd koniec tych słów. A mnie Danijela myśli moje wielce zatrwożyły, a jasność moja zmieniła się przy mnie; wszakżem to słowo w sercu mojem zachował.

Lecz Mariam zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu