I rzekł mu: Idź w pokoju. A gdy odjechał od niego, jakoby na milę drogi,

A gdym się wracał z Padan, umarła mi Rachel w ziemi Chananejskiej w drodze, gdym jeszcze był jakoby na milę od Efraty, i pogrzebłem ją tam przy drodze ku Efracie; a toć jest Betlehem.

A imię męża onego było Elimelech, imię też żony jego Noemi, także imiona dwóch synów jego Mahalon i Chelijon, a ci byli Efratejczykami z Betlehem Juda, którzy zaszedłszy do krainy Moabskiej, mieszkali tam.

A gdy umarła Azuba, pojął sobie Kaleb Esratę, która mu urodziła Hura.

Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Przetoż choć ich wyda w rozproszenie aż do czasu, któregoby rodząca porodziła, wszakże ostatek braci jego nawrócą się z synami Izraelskimi.

 Gdy zaś Jeszu narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jeruszalem 

Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał [oprawców] do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców.

Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma.

 Do [el: w kierunku, bóg] kobiety [niewiasty, mężatki] oświadczył [obiecał, przyrzekł] znacznie [pomnożę, zwiększę] zwielokrotnię [pomnożę, znacznie] (twój) trud [smutek], poczęcia, [ciąży] (będziesz w) bólu [z trudem] rodziła dzieci [potomstwo]. (skierujesz) Do [w kierunku, z powodu] mężczyzny [męża] pożądanie [tęsknota, pragnienie]. On (będzie) panował [rządził] tobą.

 Zbawiona zaś (będzie) przez rodzenie (dzieci), jeśli wytrwają w wierze i miłości i uświęceniu z trzeźwością.