Oto wysyłam mojego Posła [anioła], który przygotuje drogę mojej osobie [obliczu] i nagle przyjdzie do swojej świątyni Panujący, którego wy szukacie, i Posłaniec [anioł] przymierza, którego wy pragniecie; oto, nadchodzący, mówi JHWH zastępów. 

 i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt.

 Lub jaki król idąc (z) innym królem konfrontować (się) na wojnie nie usiadłszy wcześniej przemyśli [postanowi], czy mocny jest w dziesięć tysięcy przeciw [z] dwudziestu tysiącom przychodzącym przeciw niemu?

 Jeśli zaś nie, (to) faktycznie (kiedy) jeszcze on daleko jest poselstwo, wysławszy prosi do pokoju. 

Także Chorajczyki na górze ich Seir, aż do równiny Paran, która jest przy puszczy.

Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.

I wrócił się dnia onego Ezaw drogą swą do Seir.

I wziął Ezaw żony swoje, i syny swoje, i córki swoje, i wszystkie dusze domu swego, i trzody swoje, i wszystko bydło swoje, i wszystkę majętność swoję, której był nabył w ziemi Chananejskiej, i odszedł do ziemi inszej od Jakóba, brata swego;

I mieszkał Ezaw na górze Seir, a ten Ezaw jest Edom.

Nie drażnijcież ich; albowiem nie dam wam ziemi ich, ani na stopę nogi, gdyżem w osiadłość dał Ezawowi górę Seir.

Jako uczynił synom Ezawowym mieszkającym w Seir, dla których wytracił Horejczyki przed obliczem ich; i wygnali je, i mieszkai na miejscach ich aż po dziś dzieó.

Dałem też Izaakowi Jakóba i Ezawa, a podałem Ezawowi górę Seir, aby ją posiadł; ale Jakób i synowie jego zaszli do Egiptu.

Tedy rzekł Ezaw do Jakóba: Daj mi jeść, proszę cię z tej czerwonej potrawy, bom się spracował: a przetoż nazwano imię jego Edom.