Także też rozkazał drugiemu, i trzeciemu, i wszystkim idącym za temi stady, mówiąc: Temiż słowy mówcie do Ezawa, gdy go potkacie.

I rzekł Ezaw: A ów wszystek hufiec na co, z którymem się spotkał? Odpowiedział Jakób: Abym znalazł łaskę przed oczyma pana mego.

Tedy rzekł Ezaw: Mam ja dosyć, bracie miły, miej ty swoje.

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

Bo go uczy roztropności Bóg jego, i naucza go.

 Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc ostrożni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie!