I rzekł JHWH do Abrahama: Czemu się roześmiała Sara, mówiąc: Czyż prawdziwie porodzę, gdym się zestarzała? Czy jest coś trudnego dla JHWH?

Tedy Abraham padł na oblicze swoje, i roześmiał się, a mówił w sercu swem: Zaż człowiekowi stuletniemu urodzi się syn? i azaż Sara w dziewięćdziesięciu latach porodzi?

Tedy rzekła Sara: Śmiech mi uczynił Bóg; ktokolwiek usłyszy, śmiać się będzie ze mną.

I rzekła: Któżby to był rzekł Abrahamowi, że Sara będzie karmiła piersiami syny? gdyżem urodziła syna w starości jego.

Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

Na to rzekł Zacharia do Posła: "Po czym to poznam? Bo ja jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku". 

A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie". 

 Wiarą także Sara {bezpłodna} moc do przyjęcia nasienia wzięła i mimo czasu podeszłego {urodziła}, gdyż Wiernym uznała tego, który obiecał.

 Dlatego też z jednego zrodzili (się) i to obumarłego, jak gwiazdy nieba liczni i jak piasek na brzegu morza niezliczony. 

 Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera].

Tak Sara była posłuszna Abrahamowi, nazywając go panem. Stałyście się jej dziećmi, gdyż dobrze czynicie i nie obawiacie się żadnego zastraszenia.