Rzekł tedy Abram do Lota: Niech proszę nie będzie swaru między mną i między tobą, także między pasterzami moimi i między pasterzami twoimi, ponieważeśmy bracia.

Izali nie wszystka ziemia jest przed obliczem twojem? odłącz się proszę ode mnie; jeźli w lewą pójdziesz ja pójdę w prawą, a jeźli ty w prawą, ja się udam w lewą.

Nierychły do gniewu jest bogaty w rozum; ale porywczy pokazuje głupstwo.

 Odpowiedź łagodna uśmierza płonący gniew; ale słowo bolesne pobudza do wściekłości. 

Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

 Podobnie mężczyźni: żyjcie (z nimi) zgodnie z wiedzą, jak słabszym naczyniem niewieścim, przyznając wartość, jako też uczestniczkom łaski życia, bo inaczej wycięte modlitwy wasze.

I wziął on sługa dziesięć wielbłądów, z wielbłądów pana swego, i poszedł; bo wszystkie dobra pana swego miał w rękach swych; a wstawszy puścił się do Aram Naharaim, do miasta Nachorowego.

Tedy rzekł Pan do szatana: Oto w ręce twojej jest; wszakże żywot jego zachowaj.

I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

Tedy rzekł król Sedekijasz: Oto jest w ręce waszej; bo król nic zgoła nie może przeciwko wam.

Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

Pewnie się ta rzecz wyjawiła. Usłyszał tedy Farao tę rzecz, i szukał zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł od twarzy Faraonowej, i mieszkał w ziemi Madyjaóskiej; a przyszedłszy tam siedział u studni.

Jako ptak odlatuje od gniazda swojego: tak człowiek odchodzi od miejsca swego.

Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.