Którzy przypłynąwszy do Ofir, wzięli stamtąd złota cztery sta i dwadzieścia talentów, i przywieźli je do króla Salomona.

Na ten czas nie było króla w Edomskiej ziemi; tylko starosta był miasto króla.

I Ismaraj, i Islijasz, i Jobab, synowie Elfaalowi.

Z kapłanów zasię: Jedejasz, i Jechojaryk, i Jachyn,

A braci ich książęt według domów ojców ich było tysiąc i siedm set i sześćdziesiąt, mążów dużych ku sprawowaniu posługi w domu Bożym.

 (Gdy) przemienisz [zniszczysz, położysz] w [do, razem] proch [pył, ziemia] (swoje) złoto z [pośród] skały [kamienia] Ofiru.

Nie może być oszacowana za złoto Ofir, ani za Onychyn drogi, ani za Safir.

Myrrą, aloe, i kassyją wszystkie szaty twoje pachną, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowych urobionych, nad tych, którzy cię uweselają.

Męża droższym uczynię nad szczere złoto, a człowieka nad złoto z Ofir.

Imię jednej Fyson; ta okrąża wszystką ziemię Hewila, gdzie się rodzi złoto.

I mieszkali od Hewila aż do Sur, która leży na przeciwko Egiptowi, idąc do Asyryi; przed obliczem wszystkich braci swych umarł.

I poraził Saul Amaleka, od Hewila, którędy chodzą do Sur, które jest przeciw Egiptowi.