1
Paweł, niewolnik Pomazańca Jeszu, powołany wysłannik [apostoł], wydzielony do dobrej nowiny (od) Boga.
2
Która wcześniej głoszona (była) przez proroków w Jego Pismach Świętych,
3
o Synu Jego, który stał się [urodził] z nasienia [jako potomek] Dawida według ciała.
4
wyznaczonym Synem Boga w mocy, według Tchnienia uświęcenia, przez powstanie z martwych, to jest o Jeszu Pomazańcu, Panu naszym.
5
Przez którego otrzymaliśmy łaskę i posłannictwo dla posłuszeństwa wiary między wszystkimi narodami, względem imienia Jego;
6
między którymi jesteście i wy powołanymi Jeszu Pomazańca.
7
Wszystkim, którzy jesteście w Rzymie, umiłowanym Bożym, powołanym świętym, łaska niech będzie wam i pokój od Boga Ojca naszego, i od Pana Jeszu Pomazańca.
8
Najpierw więc dziękuję Bogu mojemu przez Jeszu Pomazańca za was wszystkich, iż wiara wasza słynie po całym świecie.
9
Świadkiem mi bowiem jest Bóg, któremu służę w tchnieniu moim przez dobrą nowinę Syna Jego, jak nieustannie wspominam was,
10
w modlitwach moich prosząc, czy może kiedyś z woli Boga przydarzy się sposobność, by przybyć do was.
11
Pragnę bowiem was widzieć, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru tchnienia dla umocnienia was;
12
to jest, abyśmy się u was wspólnie pobudzili przez wzajemną wiarę waszą i moją.
13
A nie chcę, abyście i wy wiedzieć nie mieli, bracia! że często myślałem o przybyciu do was; (ale zostałem powstrzymany aż do teraz), abym miał jakiś owoc wśród was, jako i między innymi narodami.
14
Hellenom [greckojęzyczni] i barbarzyńcom [pozostałym narodom], mądrym i bezmyślnym, jestem dłużnikiem,
15
Tak też we mnie (jest) chęć i wam w Rzymie głosić dobrą nowinę.
16
Albowiem nie wstydzę się dobrej nowiny, ponieważ jest mocą Bożą dla zbawienia każdego wierzącego, Judejczyka także najpierw i Hellena.
17
Albowiem sprawiedliwość Boga w niej bywa objawiona z wiary w wiarę, jak napisano: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
18
Objawiany jest gniew Boga z nieba, przeciwko każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy prawdę w sposób nieprawy pętają.
19
Ponieważ dostrzegalne fakty o Bogu zostały im udostępnione przez Boga w sposób niepodważalny,
20
bo niewidzialne Jego od stworzenia wszechświata jest przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną jego moc, jak i też boskość, dlatego nie są wstanie się wybronić.
21
Ponieważ poznawszy Boga, nie oddali chwały jako Bogu, ani mu (nie) dziękowali, ale znikczemnieli w myślach swoich i okryło się ciemnością bezrozumne serce ich;
22
Chociaż zapewniają o swojej mądrości, ogłupieli;
23
i zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na obraz z podobizną zniszczalnego człowieka i fruwających, i czworonogich, i pełzających.
24
Dlatego wydał ich Bóg przez pożądliwość serc ich na nieczystość, aby upodlili ciała swoje między sobą,
25
Ci zamienili prawdę (od) Boga na kłamstwo, oraz czcili i służyli stworzeniu, zamiast Temu, który stworzył, który jest sławiony po eony. Amen.
26
Przez to wydał ich Bóg na namiętności plugawe, gdyż niewiasty ich zamieniły naturalne współżycie, na sprzeczne naturze.
27
Podobnie i mężczyźni odrzuciwszy zgodne z naturą współżycie z niewiastą, zapłonęli w pożądliwości jedni do drugich, mężczyzna z mężczyzną ohydę czyniąc, a zapłatę należną obłędowi swojemu na sobie ponoszą.
28
Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;
29
Pełni wszelkiej nieprawości, wszeteczeństwa, przewrotności, zachłanności, złości, napełnieni zawiścią, morderstwem, sporem, podstępem, złośliwością, krytykanctwem;
30
szkalujący, nienawidzący Boga, zuchwali, wywyższający się, samochwalcy, wynalazcy (tego co) złe, rodzicom nieposłuszni,
31
bezrozumni, łamiący umowy, nieczuli, bezlitośni, niemiłosierni;
32
którzy poznawszy postanowienie Boga, że czyniący tak, godni są śmierci, nie tylko tak czynią, ale też pochwalają tak postępujących.
1
Dlatego nie wybronisz się człowieku, który osądzasz (innych); w czym bowiem drugiego osądzasz, samego siebie osądzasz, ponieważ to samo czynisz, (gdy) osądzasz.
2
Wiemy bowiem, że sąd Boży jest zgodnie z prawdą (przeznaczony) dla tak postępujących.
3
Czy mniemasz, o człowiecze! który osądzasz tych, co takowe rzeczy czynią, a sam je czynisz, że ty ujdziesz sądu Bożego?
4
- Czy obfitą łagodność Jego i wyrozumiałość, i wielkoduszność lekceważysz, nie wiedząc, że łagodność Boga do nawrócenia cię kieruje?
5
- Z powodu swojej hardości i serca niezdolnego do zmiany w rozumowaniu, gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,
6
- który odda każdemu według uczynków jego.
7
- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.
8
- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie,
9
- utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena.
10
- Chwała zaś i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi,
11
- ponieważ nie ma stronniczości u Boga.
12
- Bo ci nie mający prawa zgrzeszyli, więc nie mając prawa zginą, a ci co w prawie zgrzeszyli, przez prawo zostaną osądzeni.
13
- Ponieważ nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale czyniący prawo będą sprawiedliwymi.
14
- Kiedy bowiem narody nie mając prawa z natury prawo czynią, to nie mając prawa, sami sobie są prawem.
15
Pokazują uczynki - prawa zapisanego w sercach ich - składające świadectwo z ich sumieniem, a po czasie wzajemne rozliczenie, oskarżające lub też broniące,
16
w dniu, gdy osądzi Bóg (to co) skryte (u) ludzi, według tej [mojej] dobrej nowiny, przez Pomazańca Jeszu.
17
Oto się ty nazywasz Judejczykiem i polegasz na prawie, a chlubisz się Bogiem.
18
I znasz wolę jego i rozeznajesz rzeczy różne od niej, wyćwiczony będąc przez prawo;
19
przekonany, (że) ty sam przewodnikiem jesteś ślepych, światłem (dla tych, którzy są) w ciemności;
20
wychowawcą bezrozumnych, nauczycielem niemowlątek, mając kształt znajomości i prawdy w prawie.
21
Który uczysz drugiego, siebie samego nie pouczasz? Który opowiadasz, żeby nie kradziono, kradniesz?
22
Który mówisz, żeby nie cudzołożono, cudzołożysz? który się brzydzisz bałwany, święte rzeczy kradniesz?
23
Który się chlubisz zakonem, przez przestępstwo zakonu Boga lżysz?
24
Albowiem imię Boże dla was bluźnione bywa między pogany, jako napisano.
25
Boć obrzezanie jest pożyteczne, jeźlibyś pełnił zakon; ale jeźlibyś był przestępcą zakonu, twoje obrzezanie stało się nieobrzezką.
26
Jeźliby tedy nieobrzezka przestrzegała praw zakonnych, azaż jego nieobrzezka nie będzie przyczyną za obrzezkę?
27
I osądzi nieobrzezka z przyrodzenia zakon pełniąca ciebie, który przez literę i obrzezkę jesteś przestępcą zakonu.
28
Albowiem nie ten jest Judejczykiem, który wygląda na Judejczyka i obrzezaniem nie jest to widoczne na ciele.
29
Ale Judejczykiem jest się w niewidzialnym wnętrzu, i obrzezanym jest się w sercu, które nie jest w zapisie prawnym, ale jest w tchnieniu, którego chwała nie jest z ludzi, ale z Boga.
1
Czemże tedy zacniejszy Judejczyk? albo co za pożytek obrzezki?
2
Wielki z każdej miary. Albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże.
3
Bo cóż na tem, jeźli niektórzy nie uwierzyli? Azaż niedowiarstwo ich niszczy wiarę Bożą?
4
Nie daj tego Boże! I owszem niech Bóg będzie prawdziwy, a wszelki człowiek kłamcą, jako napisano: A abyś był usprawiedliwiony w mowach twoich, a żebyś zwyciężył, gdybyś sądził.
5
Jeśli tedy niesprawiedliwość nasza Bożą sprawiedliwość zaleca, cóż powiemy? Czy niesprawiedliwy jest Bóg, który gniew przywodzi? Po ludzku mówię.
6
Nie daj tego Boże! albowiem jak Bóg osądzi świat?
7
Bo jeśli prawda Boża przez moje kłamstwo obfitowała ku chwale jego, czemuż jeszcze i ja bywam sądzony jako grzesznik?
8
A nie raczej tak mówimy: jako nas szkalują i jako niektórzy udawają, żebyśmy mówili: Będziemy czynić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Których potępienie jest sprawiedliwe.
9
Cóż więc? Przewyższamy? Żadnym sposobem; gdyśmy przedtem dowiedli, że Judejczycy i Hellenowie, wszyscy są pod uchybieniem [grzechem],
10
Jak napisano: Nie ma sprawiedliwego ani jednego;
11
Nie ma rozumnego i nie ma, szukającego Boga.
12
Wszyscy uchybili, równocześnie stali się bezużyteczni, nie ma czyniącego dobrze, nie ma ani [aż do] jednego.
13
Grobem otworzonym jest gardło ich, językami swemi zdradzali, jad żmiji pod wargami ich.
14
Których usta napełnione są przeklinania i gorzkości;
15
Nogi ich prędkie są ku wylewaniu krwi;
16
Skruszenie z biedą w drogach ich,
17
A drogi pokoju nie poznali;
18
Nie masz bojaźni Bożej przed oczami ich.
19
A wiemy, iż cokolwiek zakon mówi, tym którzy są pod zakonem, mówi, aby wszelkie usta były przyhamowane i aby cały świat podlegał karaniu Bożemu.
20
Przez uczynki prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed Nim, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.
21
Lecz teraz bez prawa sprawiedliwość Boża objawiona jest, mająca świadectwo z prawa i z proroków;
22
Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Pomazańca dla wszystkich wierzących; bo nie ma różnicy.
23
Albowiem wszyscy zgrzeszyli i nie dostaje im chwały Bożej.
24
Usprawiedliwieni bezpłatnie [darmo, w prezencie] Jego łaską przez odkupienie w Pomazańcu Jeszu.
25
Którego Bóg wystawił ubłaganiem przez wiarę we krwi jego, ku okazaniu sprawiedliwości swojej przez odpuszczenie przedtem popełnionych grzechów w cierpliwości Bożej,
26
Dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary (w) Jeszu.
27
Gdzie więc ta duma? Odrzucona jest. Przez które prawo? Uczynków? Nie, ale przez prawo wiary.
28
Sądzimy bowiem, że człowiek osiąga usprawiedliwienie przez wiarę, niezależnie od pełnienia nakazów Prawa.
29
Czy Bóg jest tylko Bogiem Judejczyków? Czy nie i narodów? Tak i narodów.
30
Ponieważ jeden jest Bóg, który usprawiedliwi obrzezkę z wiary i nieobrzezkę przez wiarę.
31
Czy prawo uznajemy za niepotrzebne z powodu wiary? Nie może tak być, raczej prawo stanowimy.