1
Było to przed Świętem Paschy. Jeszu wiedząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
2
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judy Iskarioty syna Szymona, aby Go wydać,
3
wiedząc, że Ojciec dał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie,
4
Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.
5
Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
6
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?»
7
Jeszu mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział».
8
Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jeszu: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną».
9
Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!».
10
Powiedział do niego Jeszu: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy».
11
Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści».
12
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?
13
Wy Mnie nazywacie "Nauczycielem" i "Panem" i dobrze mówicie, bo nim jestem.
14
Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.
15
Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.
16
Amen,amen, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał.
17
Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować.
18
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz [potrzeba], aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę.
19
Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że to ja jestem.
20
Amen,amen, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
21
To powiedziawszy Jeszu doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: «Amen,amen, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi».
22
Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi.
23
Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jeszu miłował - spoczywał na Jego piersi.
24
Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: «Kto to jest? O kim mówi?»
25
Ten oparł się zaraz na piersi Jeszu i rzekł do Niego: «Panie, kto to jest?»
26
Jeszu odparł: «To ten, dla którego umaczam kawałek [chleba], i podam mu». Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judzie, synowi Szymona Iskarioty
27
A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego szatan. Jeszu zaś rzekł do niego: «Co chcesz czynić, czyń prędzej!».
28
Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział.
29
Ponieważ Juda miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jeszu powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim.
30
A on po spożyciu kawałka [chleba] zaraz wyszedł. A była noc.
31
Po jego wyjściu rzekł Jeszu: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony.
32
Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
33
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Judejczykom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie.
34
Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
35
Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».
36
Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, dokąd idziesz?» Odpowiedział mu Jeszu: «Dokąd Ja idę, ty teraz za Mną pójść nie możesz, ale później pójdziesz».
37
Powiedział Mu Piotr: «Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie».
38
Odpowiedział Jeszu: «Życie swoje oddasz za Mnie? Amen,amen, powiadam ci: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz.
1
Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!
2
W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce.
3
A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.
4
Znacie drogę, dokąd Ja idę».
5
Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?»
6
Powiedział mu Jeszu: "Ja jestem droga i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.
7
Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście».
8
Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy».
9
Odpowiedział mu Jeszu: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?"
10
Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł.
11
Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie - wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła!
12
Amen,amen, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.
13
A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.
14
O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
15
Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.
16
Ja zaś będę prosił Ojca, a innego obrońcę da wam, aby z wami był na ten eon [czas].
17
Tchnienie Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
18
Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was.
19
Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.
20
W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.
21
Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
22
Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?»
23
W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy].
24
Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
25
To wam powiedziałem przebywając wśród was.
26
A Obrońca, Tchnienie Święte, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
27
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!
28
Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
29
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie.
30
Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie.
31
Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca, i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał. Wstańcie, idźmy stąd!
1
Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który [go] uprawia.
2
Każdą latorośl, która we Mnie nie przynosi owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy.
3
Wy już jesteście czyści dzięki słowu-nauce, które wypowiedziałem do was.
4
Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - jeśli nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie.
5
Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić.
6
Ten, kto we Mnie nie trwa, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. I zbiera się ją, i wrzuca do ognia, i płonie.
7
Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni.
8
Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.
9
Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!
10
Jeśli przykazania [nakazy, prawo] moje zachowalibyście, wytrwacie [pozostaniecie] w miłości mojej, jak Ja przykazania Ojca mojego zachowuje [strzegę] i trwam [pozostaję] Jego w miłości.
11
To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.
12
To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.
13
Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.
14
Wy przyjaciół moimi jesteście, jeśli czynicie, co ja nakazuję wam.
15
Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
16
Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.
17
To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.
18
Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził.
19
Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.
20
Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać.
21
Ale to wszystko uczynią przeciw wam względem imienia mojego, bo nie poznają posyłającego Mnie.
22
Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak nie mają usprawiedliwienia dla swego grzechu.
23
Kto Mnie nienawidzi, ten i Ojca mego nienawidzi.
24
Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego.
25
Ale to się stało, aby się wypełniło słowo napisane w ich Prawie: Nienawidzili Mnie bez powodu.
26
Gdy jednak przyjdzie Obrońca, którego Ja wam poślę od Ojca, Tchnienie Prawdy, które od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie.
27
Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.